im dalej tym gorzej

Minął rok od operacji. Trwam w ciągłym leczeniu od roku. Wydawać sie powinno, ze powinnam mieć więcej sił.
Tymczasem...
Zawsze ze sportem byłam na Ty, nie miałam problemów ze skłonem, fikołkiem, spacerem i biegiem. Znajomość chyba się kończy. Coraz trudniej mi się ćwiczy. Szybko się męczę, tu skrzypię tam się blokuję.. Mam wrażenie, ze miałam więcej sił i sprawności miedzy cyklami chemii niż teraz. A może po prostu wyparłam tamten okres ze świadomości.
Raczej nie..

Zaczynam weekend. Zamierzam się zrelaksować.
Komentarze będę narazie moderować- uprzedzam, ze nie puszczę żadnego komentarza dotyczącego innego bloga i innej osoby. Koniec i kropka.
To moje miejsce w sieci i nikt tu nie będzie się rehabilitował ani dyskutował. Co miało być powiedziane -zostało.
I koniec.
Ja potrzebuję spokoju i przyjaznej atmosfery.
Bo rak nie lubi stresu...

Opuść już mojego bloga! jak można siedzieć tu drugi dzień non stop!
Jeśli nie wyjdziesz i nie przestaniesz śledzić każdego komenta, każdego loginu, to zrobie z tym porządek.
Powiedziałam, ze dość tego tematu, więc idź..
mam wrzucić całą historię Twoich wejść?  Bieganie od Kseny do viki?

i o 23-ej od emki wracasz! SPADAJ