niedziela, 25 stycznia 2015

Życie kruche jest

I co z tego że wygram z rakiem 
Jak cegła mi na głowę spadnie?

Co z tego ze pójdę spać
A rano nie dam rady wstać
Na tym świecie..

Dlatego 
Dlatego..
Ide przytulić się do męża mego, 
Wysłać buziaka córeczce 
Zagadać do syna
I pogłaskać siersciucha.

Tak będę robić każdego dnia.
Dobranoc
Oby do zobaczenia...


20 komentarzy:

  1. tak robię każdego dnia
    nawet na rękę mało arzekam, a bym mogła, no nie?

    OdpowiedzUsuń
  2. Taka prawda. Pewna mogę być tylko tego co mam teraz.
    Dobranoc i do zobaczenia, bo mimo tej prawdy w pesymizm nie musimy popadać:))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Iza, jak to przeczytałam pomyslałam o Twoim poście dzisiejszym:))

      Usuń
    2. Od czasu jak dotarło do mnie że ta cegła mogłaby mi jutro na głowę spaść martwię się mniej i cieszę się więcej:)

      Usuń
    3. Ściągnęła ode mnie:))) taka mondralińska jestem!

      Usuń
  3. no wiesz, teraz sie bedziemy bac z domu wyjsc przez te cegle. ;)

    i bardzo sie ciesze, ze jest tak dobrze. :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Albo usiądę w fotelu.
    Po czym doznam rozległego udaru.
    A po nim dwóch następnych.

    Dlatego właśnie się przytulam.
    Oraz się dziś wypływałam.
    Dobranoc :*

    OdpowiedzUsuń
  5. Już tak sobie kiedyś myślałam,ze boimy się ciężkich chorób a każdego innego dnia może nas spotkać nieszczęście z zupełnie innej strony...

    OdpowiedzUsuń
  6. Obudziłam się i życzę dnia bez spadających cegieł, desek, doniczek, sopli i innych niespodzianek ;)

    OdpowiedzUsuń
  7. i jak tam cegły? obeszło się bez ofiar? choć Ciebie, ostra, to jakoś nie widziałam dzisiaj..

    OdpowiedzUsuń
  8. witam. Nikt z nas nie wie, co go czeka tego samego lub następnego dnia.... W walce z chorobą nie wolno się poddawać- to zasada numer jeden ! Wiem , ze jest ciężko, ale warto i Ty wiesz o tym najlepiej. Pozdrawiam . będę bywać tu częściej- bo warto.

    OdpowiedzUsuń
  9. tiaaa i tak bywa
    ale najlepiej by było gdy lat nam ubywa

    OdpowiedzUsuń