dziewczyna

Była sobie piękna dziewczyna. Młoda, odważna, mądra. Dziewczyna miała marzenia i piękne imię. Cały jej posag.
Mieszkała w chatce. Chatka skromna była, tynkiem odpadała..
Śmiech tym u rówieśników wywoływała.
Oni w pałacach mieszkali.
Dziewczyna zrozumieć nie mogła, czemu się księżniczką nie urodziła, W krynolinach by chodziła i swój pokój by miała...
Dziewczyna za to miała ogród.  I las. i krzaki  i powietrze... i wyobraźnię.
I jedno co postanowiła, to dzieci mieć i je mocno kochać.
Dziewczyna do tej pory nie wie jak to zrobiła, że dzieci urodziła, studia skończyła bez wsparcia. No nie do końca.
Bo faceta mądrego sobie upatrzyła. On dzielił dzielnie ten stan.
Dziś dziewczyna po długiej tułaczce mieszka w pałacu, o jakim marzyła w swych młodych latach.
Ma dzieci.
i Męża.
i psa
 i raka.
To co... Rak i tak nie wygra z Dziewczyną..
tym bardziej jakaś (pi pi pi) (ot, to taka wspomnieniowa dygresja)