kończę naprawiać świat

...zaczynam go tylko porządkować.
Porządki rozpoczynam od wejścia...gdzie zalega stos kurtek zimowych, butów wysokich, tudzież jakaś bombka czy kurczak wielkanocny.
W kuchni też posprzątam- otworzę lodówkę i przeniosę zawartość do własnego żołądka.
Zajrzę pod łóżko, wszak tam też wypada, czasem wymiatać. Wymiatam.
Odkurzę, ułożę,
i się położę...
Tak zacznę wiosnę.

Nim dopadnie mnie stres codziennej tony błota z jej roztopów.
A nie wolno się stresować...tym bardziej, że kolejny sądny dzień badań się zbliża.
Wyników wrzucać nie zamierzam, bo jeszcze ktoś przeczyta, że jest źle, a jest dobrze.
Bo jest.